عزیز دل مامانی و بابایی

سلام به قند عسلم.سلام به عزیز دلم قربونت برم من الهی.کیانم ،پسرم دیروز 100 روزه شدی...الهی تولد 100 سالگیت شازده پسرم.خدا رو شکر برای دادنت به ما.برای این نعمت زیبا.شکر و سپاس به خاطر داشتن تو.فدات شم نمیدونی چقدر این روزا شیرین شدی...صبح ها تا چشمای خوشگلت و باز میکنی و صورتمو نگاه میکنی بهم میخندی.منم دلم غش میره برای خنده هات.بعد شروع میکنی به دست و پا تکون دادن که یعنی منو بغل کن.منم که منتظرم فقط شما امر کنی.دربست در اختیارتم جیگمیلم. کارای زیادی یاد گرفتی که انجام بدی.دست هاتو مشت میکنی و می خوری.یه جور هم ملچ مولوچ میکنی که به قول بابا انگار داری خوشمزه ترین خوراکی دنیا رو میخوری...اونموقع هست که محکم بغلت میکنم و دستای کوچول...

نبوده ، نیست ، نخواهد بود ! عزیزتر از تو کسی برای من . . .